وقتی فکری به سرم می زند آیا فوری و بدون در نظر گرفتن پیامد هایش به آن فکر عمل می کنم ؟به چه صورت دیگری رفتارهای من از روی اجبار است؟
شاید اینطور نباشد که فوری و بدون در نظر گرفتن پیامدهایش به آن عمل کنم ،اما احساس می کنم در اکثر مواقع تصمیم درست نمی گیرم . چرا ؟ چونکه ذهن و فکر من محدود است و همه ی ابعاد را پوشش نمی دهد ، و همه نوع تجربه ای را هم کسب نکرده ام ، به خاطر همین در نهایت به این نتیجه میرسم که باید مشورت کنم و از تجربه ی دیگران استفاده کنم.
وقتی نسبت به چیزی وسوسه دارم چه احساسی پیدا می کنم ؟ آیا درآن حال افکار من طریقه خاصی را دنبال می کند ؟ توضیح دهید.
وقتی وسوسه میشم میشم دیگه فقط من نیستم که دارم رفتارمو و احساسمو بروز میدم در واقع بیماری من داره هی فرمون را از دست من میگیره و یه سری نواقص من مثل لذت جویی کمکش می کنن . خلاصه همه چیز در درون من میگه باید به وسوسه جواب مثبت بدم .
اما همون موقع باید یاد نکبتای بدش بیوفتم . یادم بیوفته که من عاجزم و ناتوان .
آیا اخیرا بیماری اعتیاد من فعال بوده است به چه صورت ؟
فعال بودن بیماری در من همیشگی است . اون جاهایی که خود از محوری و تنبلی و ... خلاصه نواقص شخصیتی که توی جلسات در موردشون صحبت مشه و منم کم ندارم استفاده می کنم همون زماناییه که بیماری من فعاله
زمانی که خودم را عقل کل می پندارم
زمانی که عجولم
و ...
که در همه ی این موارد میخوام بشینم جای خدا ، همون وقته که افسار دست بیماریه
مفهوم بیماری اعتیاد برای من چیست ؟
بیماری اعتیاد به نظر من اون قسمت از ضمیر ناخودآگاه من است که به من میگه اینکار را بکن یا نکن در صورتی که فکر و منطق و واقعیات چیز دیگه ای را میگن. در دوران پاکی خیلی وقت ها سر دوراهی ها و حتی چند راهی های مختلف گیر کردم و خواسته یا ناخواسته تصمیمات غلط گرفتم که روی زندگیم تاثیرات زیادی گذاشت . به همین دلیل فکر میکنم اونجاهایی که نمیتونم تصمیم درست را بگیرم و کار درست را انجام بدم اونجاهایی هست که بیماری اعتیاد زمام امور را در دست داره. همیشه از خدا میخوام که این تشخیص را در من بوجود بیاره که بفهمم کی بیماری اعتیاد داره فرمان میده و کی کار و تصمیمم درسته